Categorie: Dagdagelijks

De beuzelarijen van Debels (de veroordeling)

Zo, de rechtbank heeft gesproken: Thierry Debels is veroordeeld voor het berokkenen van morele schade aan Vredeseilanden met zijn boek Hoe goed is het goede doel. Het ongefundeerd bezwadderen van de eer en goede naam van mensen en organisaties valt niet onder de vrije meningsuiting.

Of hij er iets van geleerd heeft? Sinds het begin van de rechtzaak misbruikt hij niet langer de titel van (onderzoeks)journalist. Nu gaat hij enkel nog door het leven als “financieel expert” of “financieel auteur”. Titels die Willem Elsschot niet holler had kunnen bedenken.

Helaas blijft hij tegelijk handelen volgens het aloude credo der pseudojournalistiek: never let the truth interfere with a good story. Lees verder De beuzelarijen van Debels (de veroordeling)

2010 in boeken

In 2010 zou ik dus weer gaan lezen. Daarmee bedoelde ik: fictie. Want professioneel en uit loutere interesse verwerk ik dagelijks vadse hoeveelheden geschreven informatie, waarvan het nutsniveau naderhand veelal betwistbaar is.

Romans daarentegen, behoorden de voorbije jaren slechts in homeopathische mate tot mijn leesdieet. Terwijl ik eigenlijk altijd veel plezier beleef aan een goedgeschreven verhaal, hoe anorectisch de plot ook. Lees verder 2010 in boeken

Kleine zelfstandige

’t Is gebeurd.

Na enig armworstelen met de administratie, reken ik mij heden tot de BTW-nummer-houdende klasse van dit land. Ik ben zelfstandige – zij het in bijberoep. Copywriting, fotografie en een vage rits aanverwante diensten. Samengevat: tekst, beeld en dinges.

Niet dat er nu spoorslags een smekende menigte klanten in rijen staat te drommen aan mijn deur. Ik moest het maar eens doen, vond ik, en zien wat het geeft. Kwestie van dat ‘af en toe een foto trekken’, en ‘af en toe een tekstje boetseren’, en ‘af en toe iemand uit de nood helpen met een site’ op een professionelere wijze af te kunnen handelen. Verder zien we wel.

Op een druilerige zondag heb ik in één van mijn befaamde creative badjas-sessions® gelijk een logo ontworpen en een website verwekt op basis van een gediefde template.

jasperwiet.com is thans het het platform (want websites zijn zo ontiegelijk passé) van mijn bijklussende cogito.

Alors. De kleine zelfstandige? C’est moi aussi. Of toch un peu. Ik voel de implicaties nu al: iedere ochtend de bedstee uit sobbelen onder een litanie van scheldproza jegens het verzamelde vakbondswezen, de inhalige fiscus en de door regeldrift geslagen politieke klasse… Clichés zijn er om te eren en te conserveren in het tabernakel van de volkswijsheid, n’est ce pas?

Dus als u mij nodig heeft, weet u mij te vinden.

Op de voorpagina

De Standaard stelt zijn voorpagina van 3 januari 2011 te geef en organiseert daarvoor een kleine prijskamp. Goed voor hun sitestatistieken, mogelijks leutig voor de rest.

Ik heb ook een inzending gepleegd. Over de Congolese bezorgdheid bij de politieke instabiliteit als gevolg van onze tribale twisten.

’t Is een herwerking van een artikel dat al in een intern blaadje verscheen. Na een zoveelste cruciale week van burgeroorlog of niks in de Belgische politiek, peilde een Congolese collega of iedereen OK was op het Vredeseilanden-hoofdkantoor. Onnodig te zeggen dat het doorgaans omgekeerd is.

Als u nu gewoon even op de stemknop wil gaan duwen, zal elk mannentoilet voortaan naar lavendel en rozen ruiken.