1, 2, 3, 4 crashje van plezier

Vandaag staat de beurs maar liefst 37% lager. Dat is een crash eigenlijk.

Vraag: welke lichaamshouding associeert u spontaan bij deze uitspraak?

Juist: een verkrampte grimas, onderlip tussen de tanden gekneld, opgehouden traanvocht, hoofd lichtjes over de X-as gebogen, bij een schuddende beweging over de Y-as.

Maar Paul D’Hoore doet het zo:

Daarmee kennen we alvast één iemand die er niet slechter is van geworden. Drie hiep hiepjes voor de arbeidsvreugde!

Keukentip

En u? Hoe raspt u uw wortels?

Als het niet machinaal gebeurt, dan zal het wel met zo een rasp zijn waarop men de wortel rechtopstaand heen en weer schuifelt. Niet zelden zult u daarbij knokels of vingertoppen ontdoen van de bovenste huidlagen, met kajietend gekrijs tot gevolg.

Persoonlijk gebruik ik voor die klus altijd de Moulinex Mouli Julienne. Een waar plezier voor de moderne huisman. Met behulp van wat neerwaartse druk en een eenvoudige horizontale cirkelbeweging via de zwendel, komt de wortel er fijngemalen en wel onderaan uit. Qua efficiënte scoort dat zonder overdrijven honderden malen beter dan die ondeugdelijke rasp-mandolines die door menigeen hardnekkig in stand worden gehouden.

Eén hindernis evenwel: de Mouli Julienne is in België schier onverkrijgbaar. Bijna besloten wij tot het failliet van de vrije markt. Den Duits en den Engelsman bieden het keukeninstrument wel aan, maar die willen het niet tot hier brengen. Gelukkig is er in dat geval nog de Fransman. Voor tien euro en wat verzendkosten koopt een mens zich daar een veilig gevoel en een tijdsbesparing niet in cijfers uit te drukken.

Tenzij u natuurlijk gewoon de carrot uit de vuist pleegt te schransen. Dan is deze publicitaire post niet van toepassing. In alle andere gevallen bent u mij een commissie verschuldigd.

Waar is em?

Bij gebrek aan andere stof tot nadenken, vroeg  ik mij zonet af: wat is de status van speurtocht naar den aap in Hoeilaart? Ik heb er alvast niks meer van gehoord of gezien en de internationale media schijnen de zaak uit het oog verloren te hebben. Onbegrijpelijk.

Al ontsproot er voorbije week een evidente these aan mijn schrale intellect. Krachtens de Darwiniaanse evolutietheorie is het immers perfect mogelijk dat die aap inmiddels verworden is tot een niet van de anderen te onderscheiden inwoner van het Hoeilaartse hinterland. Het spreekt voor zich dat het hier over een zeldzame vorm van regressieve evolutie gaat.

Maar goed, genoeg geschertst op onze buurgemeente. Wat zouden wij zonder?

Ik kijk alvast uit naar morgen, meerbepaald naar het sympathieke dorpsfestival Tropiscala, meerbepaald naar het optreden van De Mens. Weer veel te lang geleden dat ik dat ik deze rockdrievuldigheid nog aan het werk zag.

Geeft de Louis anders de schuld

Ik heb mij nu voorzeker bij de maatschappelijke elite gevoegd door lid te worden van de Facebook group Petitie tegen het gezaag over ‘superboetes’ in Leuven, die een reactie vormt op de group Ik wed met Tobback 5000 studenten te vinden tegen de superboetes in Leuven. Een keuze waarvoor mijn achterban vanzelfsprekend een nauwsluitende verklaring verdient.

Om kort te zijn: het is mij iets te gemakkelijk om de Louis de schuld te geven omdat ge door ’t rood rijdt. Of omdat ge zit te gsm’en op de fiets. Of omdat ge ’t begrip eenrichtingsstraat in de verkeerde richting interpreteert. Wat is het morgen? Stoute Louis, want ik mag mijn gevoeg niet in den hof van de geburen doen?

Dat gestudeerde mensen bovendien vermoeden dat het verkeersreglement in Leuven is uitgevonden en gestemd, baart mij al helemaal zorgen.