Categorie: Geveinsd gepeins

Guido Van Wymersch nu ook

Nadat Fernand Koekelberg al een stapje dichter bij de zuivering kwam, is het nu de beurt aan Guido Van Wymersch. De korpschef van Brussel is niet langer geschorst. Het onderzoek loopt nog wel, maar het parket ziet geen reden om hem nog verder geschorst te houden.

Het kan dus moeilijk anders dan dat van de zware beschuldiging – schriftvervalsing – nog weinig overblijft. Jammer dat er daarvoor moeizaam tien vierkante centimeter berichtgeving wordt gereserveerd. Ik herinner mij nog voorpagina’s waarin het mediatribunaal zijn veroordeling in alle voorbarigheid blokletterde.

Nu is de bevinding van het parket niet zo verwonderlijk. Met een beetje huis-, tuin- en keukenvleit kon men die conclusie vorig jaar al binnen een aanvaardbare foutenmarge trekken.

Misschien wordt het ongeveer tijd om een lijst op te stellen van politici en journalisten die Koekelberg en Van Wymersch wat te haastig schuldig verklaarden in de flop van de politierel?

Anders gaan ze  over een paar maanden de mensen die ze eerst de grond inschreven interviewen op een toon van: “het is toch wel schandalig wat de media u hebben aangedaan “. Of: “cho zeg, hoe heeft u zich al die tijd toch recht kunnen houden onder die druk?”. (Koekelberg onderging die fase al begin juni.)

Geseponeerd

Omdat we het dossier Koekelberg/politierel/aanverwanten hier nu toch aan het opvolgen zijn, een update rond het recentste incident:

  • Eerst was er een anonieme klacht tegen de minister van Binnenlandse zaken De Padt. Een klacht die op een gelukzalige dag het bureau van politiebaas Koekelberg bereikte. Dat die klacht precies daar toe komt, mag al verwondering opwekken. Dat ze anoniem, vaag en van de potgerukt was (de minister zou volgens de briefschrijver OCMW-geld naar de partijkas doorsluizen), maakte het geheel er niet geloofwaardiger op. Negeren dus, dacht Koekelberg.
  • De minister zag echter een chantagepoging van de perfide geachte politiebaas toen hij en passant melding maakte van de klacht bij de minister. Koekelberg moest geschorst worden, want dit was andermaal de druppel.
  • Koekelberg wordt geschorst.
  • Koekelberg gaat naar de Raad van State, krijgt gelijk, en de Raad van State maakt de onterechte schorsing  ongedaan.
  • Dan maar een tuchtprocedure opstarten tegen deze gevaarlijke man.
  • Andermaal: helaas. “Er komt geen tuchtprocedure meer tegen commissaris-generaal van de federale politie Fernand Koekelberg. Het parket heeft de strafklacht tegen Koekelberg geseponeerd omdat die te licht woog.” (VRT)

Conclusie: Koekelberg kan gewoon voortwerken.

Het begint echt wel moeite te vergen om nog iets te vinden dat overeind blijft van de uitgesponnen “politierel”.

Oh ja. Ging Jean-Marie Dedecker trouwens niet in de aanloop naar de verkiezingen nog naar buiten komen met een nieuw schandaal? Iets rond openbare werken, zoals hij enkele maanden terug liet optekenen in Humo. Twee opties: ofwel komt er van de grootspraak niks in huis, ofwel worden de schandaalflodders losgelaten zodat de schade is aangericht nog voor iemand de BS-graad ervan kan nagaan.

Zijn laatste scheet over Vande Lanotte op basis van documenten die hij anoniem (jawel) in de bus kreeg, bleek al even gefundeerd.

Klein klein leugentje

Vrijdag viel ik nog ‘ns binnen bij de Keien van de Wetstraat. Aan tafel twee dames van verscheiden formaat en politieke herkomst: Mieke Vogels (Groen!) en Marie-Rose Morel (VB). Al bij al  een mooie uitzending, die mij zelfs even de hoop gaf dat er nog inhoudelijke aspecten aan bod gaan komen in deze kiescampagne.

Het gesprek verliep alles bij elkaar vlot en to the point. Onderling ging het er gemütlich en welgemanierd aan toe . Het leek alsof Vogels meer begrip voor Morel kan opbrengen sinds die laatste de praktische kanten van de hoofddoek ontdekte.

Minuten gleden voorbij en ik constateerde dat mijn ergernis nog geen enkele maal was aangesproken, wat eerder uitzonderlijk is bij deze slag van tv.

Tot plots het hoofdstuk energie werd aangesneden en Morel zich liet ontvallen dat ze de mensen iets wijs maken als ze zeggen dat de kerncentrales gesloten kunnen worden. Tot daar aan toe. Maar vervolgens zei Morel dat ze maar eens in Zweden moeten gaan kijken, waar de windmolens staan te roesten. Ze suggereerde nog gekscherend dat we die exemplaren voor een prikkie van de Zweden konden overkopen.

Staan de windmolens in Zweden te roesten? Heeft Zweden zijn bekomst van windenergie?

Nu heb ik de slechte gewoonte om tv te kijken met de laptop open. De zoekopdracht “wind farms sweden” was met andere woorden snel gemaakt. Het enige wat ik over windmolens in Zweden kan vinden, is dat ze er nog veel meer gaan zetten. Een klein klein leugentje dus, zo op het eind van de uitzending. Maar het was gezegd en het passeerde zonder meer.

Dat gebeurt mij nu iets te vaak. Dat er tijdens debatten van alle cijfers en feiten geponeerd worden, die niet of pas achteraf en dus veel te laat worden rechtgezet. Er zou achter de schermen een team van factcheckers moeten zitten dat tijdens de uitzending bepaalde beweringen natrekt en de resultaten live terugkoppelt naar de moderator.

We zouden zoiets natuurlijk ook zelf kunnen organiseren als er genoeg mensen met Google in de aanslag (al zou ook die nieuwe Wolfram uitstekend dienst doen) de verkiezingsdebatten volgen en hun bevindingen kenbaar maken (via Twitter bijvoorbeeld). TVtweets.be zou een geschikte tool kunnen zijn om het zaakje samen te brengen. Of ze er in Brussel iets mee doen, is nog een ander verhaal.

’t Is maar een los idee hé. Maar voor de hygiëne van onze democratie zou het wenselijk zijn als onze politici zich zo min mogelijk ongestraft in de “no fact zone” begeven.