Thierry Debels schrijft nog maar eens een boek

Hoera. Thierry Debels heeft een nieuw boek geschreven: Mijn jaar bij Jean-Marie Dedecker.

Dat betekent twee zaken.

1) Thierry werkt niet meer voor de LDD.

Na amper een jaar was de studiedienst reeds voldaan van zijn deskundigheid. “De samenwerking werd in onderling overleg beëindigd”. Een zakelijke uitdrukking die doorgaans genuttigd wordt in relaties waarbij beide partijen nog net door dezelfde deur kunnen, maar elkanders wind niet meer verdragen.

Een klap is zoiets allang niet meer voor Thierry. Zijn cv overschouwende, houdt hij er gewoon een strak gemiddelde op na.

2) Er is weer een stelling gelanceerd die na minimale research zo gefundeerd blijkt als een wolkenkrabber uit papier-maché gevestigd in moerasgrond.

Helaas is de komkommertijd nog vatbaarder voor dit soort afscheidsels dan het journalistieke hoogseizoen. Deze keer luidt de stelling dat prins Laurent Jean-Marie Dedecker als premier wel zou zien zitten.

De conversatie had nooit het daglicht mogen zien, maar lekte uit in het boek “Mijn jaar bij Jean-Marie Dedecker” van Thierry Debels. Dedecker zelf bevestigde vrijdag het citaat, maar wilde er verder geen commentaar op geven. (DS 01/08/09)

Span-nend! Een conversatie die nooit mocht uitlekken. Andermaal topspeurwerk! De prins zet gelukkig een en ander in perspectief:

‘Nee, dat heb ik zo allemaal niet gezegd, hoor. Ik zeg nogal eens vlug tegen de mensen aha, jij zou zeker premier willen worden. En ja, dan durf ik er wel eens al lachend aan toevoegen: Jij zou dat goed doen. Maar dat is plagerig bedoeld. Of wat dacht je? Ik mag niets over politiek zeggen. En trouwens, ik beslis toch niet wie premier wordt in dit land? Nee, nee, ik denk dat vooral Dedecker zelf graag premier zou worden.’ (DS 01/08/09)

Dus toe Thierry, je neemt het allemaal veel te serieus. (En wellicht besef je al te goed dat het van de pot gerukt is. Daarmee ook dat Dedecker er verder geen commentaar op wil geven.)

Ik heb de prins ook al eens mogen meemaken tijdens een persvoorstelling en dat is nu eenmaal zijn stijl. Ik heb zelfs niet bijgehouden wie hij toen allemaal suggereerde van “président” of “premier” te worden. Vermoedelijk heeft hij ook al eens zijn hond badinerend tot groothertog gedecreteerd. Maar tot dusver was er echter niemand zo mallotig om daar de grap niet van in te zien.

Want inderdaad, men kan de prins vanalles aanwrijven, maar zijn aparte gevoel voor humor is wel de voornaamste reden dat de doorsnee Belg hem al bij al wel mag.

Geseponeerd

Omdat we het dossier Koekelberg/politierel/aanverwanten hier nu toch aan het opvolgen zijn, een update rond het recentste incident:

  • Eerst was er een anonieme klacht tegen de minister van Binnenlandse zaken De Padt. Een klacht die op een gelukzalige dag het bureau van politiebaas Koekelberg bereikte. Dat die klacht precies daar toe komt, mag al verwondering opwekken. Dat ze anoniem, vaag en van de potgerukt was (de minister zou volgens de briefschrijver OCMW-geld naar de partijkas doorsluizen), maakte het geheel er niet geloofwaardiger op. Negeren dus, dacht Koekelberg.
  • De minister zag echter een chantagepoging van de perfide geachte politiebaas toen hij en passant melding maakte van de klacht bij de minister. Koekelberg moest geschorst worden, want dit was andermaal de druppel.
  • Koekelberg wordt geschorst.
  • Koekelberg gaat naar de Raad van State, krijgt gelijk, en de Raad van State maakt de onterechte schorsing  ongedaan.
  • Dan maar een tuchtprocedure opstarten tegen deze gevaarlijke man.
  • Andermaal: helaas. “Er komt geen tuchtprocedure meer tegen commissaris-generaal van de federale politie Fernand Koekelberg. Het parket heeft de strafklacht tegen Koekelberg geseponeerd omdat die te licht woog.” (VRT)

Conclusie: Koekelberg kan gewoon voortwerken.

Het begint echt wel moeite te vergen om nog iets te vinden dat overeind blijft van de uitgesponnen “politierel”.

Oh ja. Ging Jean-Marie Dedecker trouwens niet in de aanloop naar de verkiezingen nog naar buiten komen met een nieuw schandaal? Iets rond openbare werken, zoals hij enkele maanden terug liet optekenen in Humo. Twee opties: ofwel komt er van de grootspraak niks in huis, ofwel worden de schandaalflodders losgelaten zodat de schade is aangericht nog voor iemand de BS-graad ervan kan nagaan.

Zijn laatste scheet over Vande Lanotte op basis van documenten die hij anoniem (jawel) in de bus kreeg, bleek al even gefundeerd.

Wie dan?

Als je uit de lucht komt vallen, begin dan niet te gissen.

Als een vrouw bijvoorbeeld aankondigt dat ze goed nieuws heeft, probeer dan niet teentrappelend aan te sturen op een zwangerschap omdat je de laatste tijd meende “iets” gezien te hebben.

De kans is immers groot dat ze gewoon nieuwe schoenen kocht. En voor je het weet moet jij dan je vraagstelling verklaren voor dat tribunaal op vernieuwde hakken.

Neen, gissen maakt de situatie dikwijls pijnlijker dan ze bedoeld was, zelfs voor betrokkenen die tot dan geen betrokkene waren.

Neem nu De Standaard van 21/4:

‘Wat zegt u? Een kamerlid van ons overgestapt naar Open VLD? Wie dan, Martine De Maght?’, reageert LDD-voorzitter Jean-Marie Dedecker als wij hem op de hoogte brengen.

Het gaat om Dirk Vijnck, uw Leuvens kamerlid.
‘Dat is bijna onmogelijk.’

Daarmee weten we meteen wie er de laatste weken haar loeten had.

Sterkte, Martine.

Populist

Zo sprak Jean-Marie op de nieuwjaarsreceptie van LDD:

LDD krijgt het verwijt populistisch te zijn, maar volgens Van Dale is een populist ‘hij die bekommerd is om de laagste klassen’

De factchecker in mij schiet tegenwoordig wakker bij het minste. Dus: wat zegt Van Dale over het woord “populist”?

po·pu·list de; m,v -en (min)
1) iem. die zich schuldig maakt aan populisme
2) aanhanger van het populisme

Volgende halte: wat zegt Van Dale over populisme?

1) Richting van de Franse literatuur omstreeks 1930, die belangstelling vroeg voor het leven van de lagere volksklassen en de beschrijving daarvan in zijn eigen stijl.
2) Anti-kapitalistische volksbeweging van meestal agrarische volksgroepen, m.n. in Zuid-Amerikaanse staten
3) Populaire, oppervlakkige, (enigszins) demagogische betoogtrant; …list (m); …listische (bn)

Conclusie?  Zoals wel vaker: ergens is er misschien iets van, maar echt just is het zelden. Maar ik zou natuurlijk nooit durven beweren dat pakweg verklaring 3) van toepassing zou zijn in dit dossier. Ah nee.