Wie had dat gedacht

In een dood moment heb ik mij vandaag de laatste beta van Firefox 3 laten aanpraten. Nooit durven denken dat ik nog enthousiast zou kunnen worden van een browser. Waarachtig, een verrukkelijk staaltje software.

Op het eerste zicht lijkt het alsof men een nieuw krachtmonster op het bureau heeft staan. Firefox 3 springt stukken zuiniger om met geheugen, wat een inmens verschil uitmaakt voor wie zijn gevoel voor chaos pleegt door te trekken naar zijn browser en minstens 15 vensters open heeft staan.

Ook complexere AJAX-pagina’s zoals die van Google Reader, Gmail of Google maps werken zoveel vlotter. En dan heb ik het nog niet over die smooth zoom-functie voor de medemens die niet meer kan beschikken over een paar ongeschonden oogbollen, waaronder ikzelf. Alleen spijtig dat de Google Sync extensie nog geen upgrade heeft gekregen, wat inmiddels leidt tot wereldwijde protesten.

Maar ik maak mij geen illusies. Ook tegen 2020 zal waarschijnlijk nog altijd 60% van de gebruikers Internet Explorer 6 consumeren (een browser van, wat is het, zes jaar oud?). Eigenlijk zouden daar lijfstraffen op moeten staan. Webontwikkelaar die zich teut moeten zoeken om websites presentabel te maken onder dat gedrocht, dat moet toch meerdere kosten aan werkuren?

Rommel

Kranten zijn interessant.

Dikwijls niet zozeer omwille van hetgeen ze schrijven, maar gewoon om wat te zijn. Ze brengen het nieuws van gisteren en maken daarmee het nieuws van morgen. Echt intrigerend wordt het wanneer ze vandaag moeten schrijven dat wat ze gisteren op de voorpagina schreven, niet klopte.

Maar dat geeft dus allemaal niet. Want vandaag schrijven ze dat ze er zich ten volle van bewust zijn dat wat ze de voorbije maanden schreven nog geen halve waarheid was. Daarom schrijven ze dan een boek, enkele maanden na de feiten. Dat laat toe om afstand te nemen. Om een en ander nog eens te checken en dubbel te checken.

Het verschijnen van dat boek is gisteren dan voorpaginanieuws. Toch het gedeelte dat nog niet in de krant had gestaan. In casu ging het over Johan Vande Lanotte die naar Phare De Aguirre had gebeld om op zijn lijst te staan.

Tot daar klopte het. Alles wat verder in het boek en in het voorpagina-artikel stond over de inhoud van het gesprek, blijkt nu pseudoliteraire duimzuigerij. Maar die duimzuigerij werd wel “uit verschillende hoeken bevestigd”. Alleen jammer dat De Aguirre dat niet wil inzien en vandaag een antwoord schrijft dat weinig flaterend is voor de journalistieke praktijk van de handelende journalisten.

Ik blijf onverdroten kranten lezen. Want wat kranten zeggen, is meestal waar. Dat zeg ik niet, dat zegt Andrew Keen, auteur van een cultuurpessimistisch pamflet over Web 2.0 en burgerjournalistiek, in de weekendbijlage van dezelfde krant. Hij geeft meteen ook een oplossing voor gevallen waarbij de krant niet zegt wat de waarheid is:

Wat kranten zeggen, is meestal waar en als het niet zo is, worden ze voor hun verantwoordelijkheid geplaatst. Journalisten kunnen hun job verliezen als ze fouten publiceren. Blogs zijn meestal rommel en ze mogen schrijven wat ze willen zonder zich te verantwoorden.

Tot zover dus mijn onverantwoordelijke rommel.

Flutna

Geert Wilders heeft een film “gemaakt”! Mensen, mensen, mensen!

’t Is te zeggen: hij heeft archiefbeelden van het journaal geript, hier en daar een krantenknipseltje tussengeplakt en bijwijlen – als werkelijk alle montagetechnische registers uit hun scharnieren worden gerukt – een splitsscreen met koranvers bij elkaar geduwd.

Oh ja, dan vergeet ik bijna te vermelden dat de beelden elke halve minuut op de meest onesthetische manieren overplakt worden met een gejurkte baardbrulaap die in naam van Allah de dood predikt aan alles wat na de ijstijd is uitgevonden. Heftig.

Niet dus. Mij dunkt dat de kaarthoek in een rusthuis meer elementen tot controverse biedt dan deze gerekte diareeks.

En dan zit dat blondje nog te schooien om geld ook. Vertel mij, welke kosten zijn er dan wel verbonden aan de schepping van deze tristesse? Windows Moviemaker komt gratis bij elke pc, Liveleak is al even kosteloos en een wikipedia-pagina bezigen als officiële website, mag in deze ook als vegeteren geklasseerd worden. Er zijn er al voor minder voor zakkenvuller uitgespuwd.

Een tip aan de heer Wilders: het Internet bestaat al langer dan deze maand. Zoek eens. Er zijn ongetwijfeld clipjes die uw boodschap beter en gebalder overbrengen dan dit jammerlijke filmdebuut. Niettemin hoop ik dat er de komende uren enkele testosteron aangedreven lieden op straat komen en een auto of drie opfikken teneinde blijk te geven van hun onbestemd ongenoegen. Dan kunt u weer eens zeggen: “zie je wel…”.