Categorie: Geveinsd gepeins

Labiele kleuters

Kunnen we het allemaal een beetje rustig aan doen, daar op de beursvloer? Neen, het financieel systeem gaat niet crashen, tenzij we allemaal doen alsof dat toch gaat gebeuren. Self-fulfilling dinges en van die toestanden.

Wat bedrijfsleiders drijft om de toekomst van een onderneming in zulke mate te laten afhangen van een spartelende school peuterbadkapitalisten op een beurs, is mij nooit helemaal duidelijk geweest. En dan lopen die lieden maar te zaniken over “de markt” die zich vandaag zus voelt en dus zo reageert… ’t Is geen schande om toe te geven dat niemand nog weet hoe die krabbenmand aan elkaar hangt. De voorbije maanden brachten dat inzicht gaandeweg al met zich mee. De mama zal niet boos zijn. Beloofd.

Ach, het leven is eenvoudig wanneer men bij een niet-beursgenoteerde bank zit.

De Voice of Overijse – SOS democratie

Het Nieuwsblad staat dicht bij het schorriemorrie dat zich door volksvertegenwoordigers voornamelijk te onpas als “de mensen” laat labelen. Ter bewijsvoering van dat uitgangspunt lanceerden ze recent nog een zoektocht naar de invloedrijkste figuren in de Vlaamse negorijen. En wij beslissen!

Een nieuw stadium in de degeneratie van de Vlaamse dagbladpers? Plat populisme? Zielloos volksvermaak? Ongetwijfeld… En dan?

Spek naar onze bek, verdomme! Parels voor de zwijnen die wij zijn. Want wat Overijse betreft hebben wij onze meest invloedrijke figuur allang indachtig.

Niet de burgemeester, niet de lokale grootgrondbezitter of de plaatselijke captain of industry. Wel de voice of Overijse… Lennart Segers. Radio2-coryfee en -presentator, tevens publieksagitator op meer dan één festival.

Daarom startten wij een grootse mobilisatie om de toekomstige winnaar van deze peiling naar zijn geëigende plaats te stuwen. Want Lenny doet veel meer dan zijn job. Door de jaren werd hij de stem van een generatie. Onze generatie.

Als de wiedeweerga begeeft u zich dus NU naar de internetafdeling van Het Nieuwsblad Overijse. En dat u zich moet registreren, is in deze geen drempel! Vervolgens kleurt u het bolletje naast de naam van de man die een gracht van een spoor naliet in ons aller opgroeiingstraject: Lennart Segers.

In naam van de democratie: doen!

Leve Lennart Segers
Foto: mezelve – Grafische realisatie: eraserhead.be

Blind

Een groepje Nederlandse studenten journalistiek sloeg elf dagen aan het factchecken. Oftwel: ga eens na bij mediaberichten wat er echt van aan is. Enkele citaten uit hun conclusies:

Je ontdekt dat journalisten vaak niet de tijd hebben of nemen om informatie die ze binnenkrijgen eerst te checken voor publicatie. Lezers hebben dat echter niet in de gaten.

De voorzichtige conclusie mag luiden dat de gemiddelde Nederlandse journalist ofwel geen kaas heeft gegeten van het beoordelen van ‘onderzoeken’, ofwel er van kaas van gegeten wil hebben. In opmerkelijk veel gevallen die op de redactietafel van de factcheckers kwamen, publiceerden journalisten ‘blind’ de informatie die hen was opgestuurd door belanghebbende organisaties.

(…) Journalisten nemen zelden de moeite om de onderzoeken op te vragen die achter het persbericht zitten. Hadden ze dat wel gedaan, dan zouden sommige berichten absoluut niet in de kranten zijn verschenen.

,,Dacht je vroeger nog: dat zal wel kloppen. Nu weet je dat je bij alles wat je leest, je moet afvragen of het wel klopt. Dat is wel een desillusie.’’

Mag ik dit erg vinden? Of moest ik bij het opgroeien al genoeg cynisme gekweekt hebben om hier over te lezen?

Enfin, om die reden lijkt het mij aangewezen niet teveel commentaar te geven bij pakweg de Koekelberg-affaire. Dat er stront aan de knikker zit, dat zal wel. Maar laat er ons binnen een jaar nog eens op terug komen om na te gaan wat er echt aan de hand was. Nu kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat er een twaalftal agenda’s door elkaar lopen bij het uitbrengen van deze zaak.

Geen chance

De vorige generatie ging zijn job nog verliezen door de schuld van de Italianen, de Spanjaarden, de Marokkanen en de Turken.

Wij gingen aanvankelijk onze jobs verliezen aan de Polen en bij uitbreiding aan alles wat uit Oost-Europa naar hier ging komen.

Maar die ontgoochelden toch lichtelijk. Dus heette het dat we ons werk gingen verliezen aan de Chinezen. Want man man man, die zijn met zóveel en zó goedkoop dat we met transportkosten niet moesten inzitten.

Maar niks dus. Ook de Chinezen zijn ondertussen te duur gewoorden. Geen chance. Op wie gaan we het nu steken?