Solidariteitsprijs

Vredeseilanden - Iedereen kan een leven schenken

De Standaard dat is een gazet. Een gazet die elke zomer de “solidariteitsprijs” organiseert. Daarmee mogen verschillende “goede doelen” een paginagrote advertentie plaatsen. Dat is dan weer een pagina minder te vullen tijdens de komkommertijd. Gisteren was het de beurt aan Vredeseilanden.

Best wel een goede advertentie, zeg ik redelijk bevooroordeeld. Niet dat Duval Guillaume (Antwerpen) de gewoonte heeft brol te maken, natuurlijk. Of we daarmee ook gaan winnen? Daar durf ik mijn beenhaar niet op te verwedden. Der zitten er namelijk toch een paar straffe tussen.

(Andere) Kanshebbers tot nu toe en geheel volgens mijn eigen mening:

  • Kinderkreet (vunzig onschuldig);
  • Ouders van verongelukte kinderen (goed, zonder een pijnlijk beeld te gebruiken);
  • UNICEF (goed, door een pijnlijk, maar toch grappig beeld te gebruiken);
  • Amnesty International (Iets minder dan vorig jaar, toen ze wonnen. Maar niettemin weer een sterke advertentie, zeker als je weet dat er dezelfde dag twee redactionele bladzijden gebracht werden over het thema).

Solidariteitsprijs - KinderkreetSolidariteitsprijs - Ouders van verongelukte kinderen

Solidariteitsprijs - UnicefSolidariteitsprijs - Amnesty

Ontdekkingen

Ja! Ik ben vandaag in de Walen geweest. In een landelijk, agrarisch gedeelte dan nog wel. En het was er schoon. En de werkgerelateerd mensen die ik er ontmoette interessant.

Maar ter zake nu. Ik denk dat ik de oorsprong van de E411 heb ontrafeld. Deze situeert zich ergens rond Havelange en begint daar met een eenbaansvak, dat al snel uitdeint naar een tweebaansvak om dan ongemerkt uit te monden in een driebaansvak. Bovendien hebben ze in Hamme-Mille een nieuwe weg aangelegd die mijn gps niet kende. Even reed ik dus even in een cartografisch niemandsland. En heel even dacht ik dat ik van het aardoppervlak zou tuimelen. Kom ik daarmee nu in het nieuws?

Wellicht niet. Daarvoor moet je oproepen om de Koran te verbieden. En omdat standvastigheid iets voor roestige lantaarnpalen is, kun je de volgende dag met evenveel spats het recht op vrije meningsuiting in al zijn absoluutheid oreren.

Jeminee, lieve dagboek, dit was weer een leerrijke dag.

Die middag in The Phone House

Verkoper: Goedemiddag, kan ik u helpen

Ik: Voorzekers, mijn waarde. Een Sony Ericsson 320i alstublieft.

V: Geen probleem. Alstublieft.

Ik: Dankuwel

V: Ik ga u wel meteen een nieuw product voorstellen dat ik u zeker aanraad tegen krasjes op het scherm.
(haalt een soort transparante schelp boven die mijn hippe phone meteen omtovert tot een wanstaltelijk Fisher Price instrument)
Ziet u, zo bent u tegen krassen beschermd. Normaal kost dat 24 euro, maar nu in de solden slechts 15 euro.

Ik: Neen, dank u, ik steek mijn sleutels niet in dezelfde zak als mijn gsm.

V: OK. Dan informeer ik u nog even snel over de nieuwe garantieregeling, want die is gewijzigd. Niet in mijn nadeel, maar in het uwe. (*fear appeal detected*)

Ik: Homaar, vertel me meer. Ben ik nu een stuurloze speelbal in handen van het grootkapitaal der gsm-fabrikanten?

V: Wel, sinds kort dekt de garantie alleen nog softwarefouten. Dus als het toestel zelf defect is of er komt een knopje los, dan denkt de garantie dat niet.

Ik: (Legt voorhoofd in onsmakelijk frons. Softwarefouten onder garantie? Dan kan Microsoft wel heel veel klanten terugbetalen voor lekke software). Dat lijkt me sterk. Als mijn laptop na 1 maand stuk gaat, zit daar toch ook garantie op?

V: Alleen op de software!

Ik: Vreemd, ik dacht dat dat Europese regelgeving was en ik heb ze al hardware weten repareren onder garantie.

V: U moet niet met mij discussi?ren. Ik heb de regels niet uitgevonden. Maar gelukkig hebben wij bij The Phone House daar iets op gevonden. Voor slechts 5 euro per maand is uw gsm verzekerd tegen defecten, schade en diefstal. U zou immers niet de eerste zijn die na twee maand hiermee binnenkomt (haalt een gsm met een ingedeukt scherm boven)

Ik: Weet je wat? Ik ga het er gewoon op wagen om niet in te gaan op uw aanbod. Living on the edge! Als hij kapot gaat, kan ik gerust nog eens 90 euro ophoesten.

V: Ook goed, maar dan kunt u hier dus volgende week ook niet om een vervanging komen vragen.

(Er wordt afgerekend en afscheid genomen)

Wat is dat nu allemaal met die garantie? Valt daar nu alleen software onder of ook defecten aan het toestel zelf die niet aan de gebruiker te wijten zijn? Wie heeft er gelijk? Wat staat er bijvoorbeeld op de achterkant van de factuur bij de Algemene Voorwaarden?

De nieuwe Producten (met uitzondering van batterijen en antennes) evenals de nieuwe accessoires zijn tegen fabricagefouten gewaarborgd gedurende een periode van ??n jaar te rekenen vanaf de leveringsdatum. Interventies in het kader van de waarborg leiden niet tot een verlenging van de waarborgperiode. Onderhavige waarborg is enkel geldig binnen de limieten van de waarborg toegekend door de fabrikanten van de producten en zoals beschreven in de offici?le documentatie van deze Producten.

Bon, dat lijkt mij al veel meer te dekken dan alleen “softwarefouten”. Fabricagefouten, dat slaat dus ook op de hardware, me dunkt. En wat zegt de garantie van Sony Ericsson zelf?

(…) Deze beperkte garantie is geldig voor een periode van twee (2) jaar vanaf de oorspronkelijke aanschafdatum van het product voor uw mobiele telefoon, en voor een periode van ??n (1) jaar vanaf de oorspronkelijke aanschafdatum van het product voor alle originele accessoires die eventueel bij uw mobiele telefoon worden geleverd. (…)

(…) Indien dit product gedurende de garantieperiode bij normaal gebruik en onderhoud niet functioneert vanwege ontwerp-, materiaal- of afwerkingsfouten, zullen bevoegde distributeurs of servicepartners van Sony Ericsson in het land of de regio* waar u het product hebt gekocht, het product naar eigen keus repareren of vervangen conform de voorwaarden en bepalingen die in dit document zijn neergelegd.

Een standaardgarantie dus zoals die op elk toestel zit volgens de garantiewet. Waarom moet men dus argeloze mensen zitten te beliegen en bang te maken dat ze amper garantie hebben?

Omdat het opbrengt, wellicht. Als de gemiddelde klant zo’n 5-euro-per-maand garantie neemt voor 1 jaar dat is dat een mooie bijverdienste. Oplichting is misschien een sterk woord, maar proper is het alleszins niet.

Mochten Emiel Goelen en Op de koop toe nog bestaan, het was zeker op tv gekomen!

Foei Phonehouse!

Spannend allemaal

Met uw grenzeloze empathische vermogens vroeg u zich ongetwijfeld af hoe het met verdwijning van mijn gsm staat? Wel, dat staat volstrekt nergens.

U kunt nog steeds bellen, om na vijf bieptonen op het antwoordapparaat te komen. Spannend, niewaar? Er heeft ook nog niemand anders mee gebeld. Nog spannender, niewaar?

Ik heb het opgegeven. Ik doe er ook geen moeite meer voor. We waren toch al een tijdje uiteen aan ’t groeien. Tijd voor iets anders, genoeg vis in de vijver.

De nieuwe SIM-kaart is besteld. Normaal kost dat 7 euro bij Simyo, maar omdat hun online bestelsysteem down is, sturen ze die verdekke gratis op! Straks doen we nog winst aan die hele historie.

Man toch, het blijft hier spannende toestanden regenen.