Categorie: Dagdagelijks

Gratis draadloos internet in Leuven

Waar kan de nomade medemens zijn laptopje (of smartphone) dezer dagen gratis en op draadloze wijze aan het wereld wijde web koppelen?

Welja, op free-hotspot.com is er voor alle steden wel iets te vinden, maar dat zijn er dan alleen die aangesloten zijn via het systeem van free-hotspot.com. Cafés of eetgelegenheden die zo gastvrij zijn om de eigen router voor klanten open te stellen, staan er niet bij.

Voor Brussel is er al een redelijk uitgebreide google map met wifi hotspots. Voor Leuven ben ik nog niks dergelijks tegengekomen en daar breng ik nu net een voornaam deel van het leven door. Vandaar mijn pretentieloze poging om het gat te vullen.
Grotere kaart weergeven

Hier de Google map met de hotspots die ik zelf vond. Dat zijn er niet veel, daarom een warme oproep aan de lezer om de kaart zelf aan te vullen met publiek toegankelijke locaties die wifi aanbieden.

Uitgesloten zijn hotspots van Telenet of  Belgacom. Voor zover ik weet zijn die niet gratis.

Een Google Account volstaat om wijzigingen aan te bregen in de map.

Nu nog een kaart met stralingsvrije zones ten behoeve van mensen die humeurig en verward raken van al die wifi-radiatie, en iedereen is content.

Update (via Willem in de comments): Nog properder dan onze Google map, is deze site om in heel België gratis draadloze netwerken te zoeken www.hierisgratiswifi.be

Als de bladeren vallen

Theater Teja - Als de bladeren vallen

Wat ik tot nog toe voor het grote publiek heb kunnen verzwijgen, is mijn aanstaande figuratie in een theaterproductie  in onze eigenste druivengouw, met de titel “Als de bladeren vallen”.

Mijn rol is – ondanks de niet onaardige tekstinterventies die eraan toegewezen zijn – in de feiten volstrekt overbodig voor de verhaalontwikkeling, maar daarom niet minder plezant om te doen. Om een tip van de sluier op te lichten: ik ben een man in de late herfst van het leven die strijdt om zijn relevantie in het huishouden door het vertellen van straffe verhalen. Voor de bijzittende echtgenote laveert mijn personage daarmee  permanent  op de  dunne lijn tussen “schattig” en ronduit irritant. Kwatongen spreken van type casting.

Alleen al daarvoor zou u dus een dagreis moeten overwegen. Mocht dat niet genoeg zijn, dan is er nog een andere reden: het decor is een leegstaand rusthuis waar de geur van oudersdoms-mankementen een joint venture is aangegaan met het opkrullende linoleum.

Moest ik van u zijn, ik had mijn kaarten al gereserveerd en mij als aanwezig gemarkeerd op de voorziene Facebookpagina.

Vertrekkensklaar

Luttele uren scheiden ons nog van het vertrek naar IJsland. Een reis die wij minimaal hebben voorbereid, kwestie van het avontuur maximaal te beleven.

Eerste tussenstop: Amsterdam Airport. En dat met de trein van 07:20 vanuit Brussel. Dat geeft meteen een idee van van de extreme omstandigheden onder dewelke wij zullen opereren.

Hopelijk kan ik u vanop het terrein af en toe een update brengen van de gebeurtenissen aldaar.

Laat alles hier in de tussentijd een beetje op zijn plaats staan aub.

Sommige voordelen hebben vooral nadelen

Vorige maand was er dit opiniestuk over GGO’s in De Standaard over de meer absurde aspecten van de discussie.

Vrijdag stond dan deze open brief aan de supermarktbazen in de krant. Eveneens ontsproten aan mijn vingertoppen. Een oproep om samen iets te ondernemen tegen een nieuw wetgevend initiatief om de “co-existentie” van GGO- en niet-GGO-teelten in Vlaanderen te regelen. Met enig resultaat. Bijhoorlijke kolder trouwens, dat idee van co-existentie, want in de praktijk is besmetting tussen de twee onmogelijk te voorkomen.

Een vervolg was er vandaag (26/1) in De Standaard in de vorm van een advertentie annex oproep aan parlementairen. Een dag voor de hoorztting in het parlement op 27 januari.

(Klik om te vergroten)

Nog een wist-je-datje voor wie het niet kan schelen… De hoofding van advertentie was oorspronkelijk:

Krijgen we weldra driekoppige kinderen?
Nee, zo’n vaart zal het wel niet lopen als we straks GGO’s in onze voeding krijgen. Maar zelfs met één hoofd hebben we dan al genoeg kopzorgen.
Enz.

Maar dat was volgens de dienstdoende jury teveel op de emoties gericht. Niet iedereen is nu eenmaal zo’n gevoelsmens als ik.