Ik voer de laatste dagen een nieuw beleid inzake de interne waterhuishouding. ’s Voormiddags jagen we er een litertje door en in de namiddag en ’s avonds nog eens een kleine twee liter.
Deze rijkelijke irrigatie van mijn innerlijke mens doet mij zeer goed. Nochtans hou ik er al geruime tijd goede drinkgewoonten op na, ook buiten de alcoholische sfeer. Maar goede gewoonten sukkelen wel eens in een bescheiden dal en zodus vertoonde mijn vochtconsumptie een dalende trend.
Met alle gevolgen van dien: slijmvorming ter hoogte van het strottenhoofd, vapeurs op ongelegen momenten en spastische neigingen naar chocola. Zoals elk bezorgde huisvader heb ik het daar uitgebreid over gehad met mijn gynaecoloog, maar de conclusie was gelukkig niet van verontrustende aard. Meer water doet de job.
Waarom vertel ik dat nu allemaal? Enerzijds omdat het medium moet draaien. En ik vind dat een zeer goede reden, ze ligt tenslotte ten grondslag aan ontelbare dagbladen. Anderzijds is het een waarschuwing ten aanzien van mijn sociale omgeving. Want het hoeft geen verder betoog dat ik – gezien mijn gewijzigde gewoontes – het kleinste kamertje iets vaker met een bezoek moet gaan verblijden. Dank voor het begrip.