Weinig groepen waar ik zo onbeschaamd fan van ben. Meebrulbare melodieën op teksten waarvan elke zin een toepassing in de onelinerkunde kent. En live altijd goed. Dat in combine met frisse pils en een schare alte kameraden was rede genoeg voor een visitatie aan de heimat. Leve de zomer.
Hieronder de fotoreeks.
Een Mens, zijn glanzende hoofd en zijn gitaar: Frank Vander Linden solo… al van gelezen, maar nog niks van gehoord. Lomp, ik weet het. Maar nu dus wel. Geniet mee van de Walszaal. Een scheut weemoed als soundtrack bij de vriestemperatuur van tegenwoordig.
Hij passeert bovendien in een vrij nabije toekomst in onze favoriete cultuurschuur De Lijsterbes. Daar moet een visionair muziekminner de plak zwaaien! Leg die bus vanuit Overijse maar in.
Grootse momenten voorbije zaterdag in Overijse tijdens Tropiscala. De Mens, ik kan het u verzekeren, dat was nog eens een achtenswaardig muzikaal spectakel. Vergeet al die overladen bigbands of opgedreven groepen met vijf gitaristen en een pamfluit; drie man volstaat om de zaak te vullen.
Verder minimaal geleuter tussen de nummers, gewoon versterker open en geven maar. Qua foto’s heb ik mij dan ook volledig laten gaan. Hieronder een kleine selectie, voor de rest wordt het doorklikken.
