Mijn bijdrage aan de relance: de Canon 500D

canon500d

Wij zijn een open economie, zo poneerde onze premier, wat maakt dat het Duitse herstelplan belangrijker is voor onze economie dan onze eigen relance-inspanningen. Ik mag dan de laatste zijn, maar ik neem zijn woorden ernstig en leef ernaar.

Ter bevordering van het Duitse herstelplan, heb ik mij gelijk een nagelnieuwe Canon 500D gekocht bij den Duits. Daar zijn ze er altijd iets rapper bij en bovendien voor een prijs waarvoor men hier nog geen horloge uit de sjiekenbak draait. OK, dat is overdreven.

De 500D is in meerdere opzichten een fijn apparaat en is een ferme hink-stap-sprong vooruit vergeleken met mijn voormalige dienaar, de 350D. Meer megapixels (15), grotere zoeker, groter scherm, hogere ISO-waarden (met minder ruis). En dan is er nog de aardige bijkomstigheid dat men ermee  filmpjes in High Definition kan schieten.

De geheugen-markt zal nog een goede klant aan mij hebben : 280MB voor anderhalve minuut film en 17MB per foto in RAW.

Enige minpuntje – zij het van tijdelijke aard – is dat Adobe Lightroom de RAW-bestanden van de 500D nog niet ondersteunt. Wachten op een update dus. Of het meegeleverde programma van Canon gebruiken, maar daar pas ik voor. Ik ga niet beginnen met mijn fijnmazige workflow die de wijsheid van vele jaren accumuleert te handicaperen met halfslachtig programmeersel. Daar komen vodden van.

Voorlopig stel ik het dus met de foto’s in JPG. Die zien netjes uit, maar de controlefreak in mij verkiest toch wat meer flexibiliteit.

Voor de duidelijkheid: met al het voorgaande wil ik niks slecht gezegd hebben over de Canon 350D, die mij sinds de zomer van 2005 diende. Alles wat ik vandaag kan en ken, heb ik ermee geleerd. Het beest heeft zichzelf de voorbije jaren ongeveer terugverdiend en vulde 99% van mijn Flickr-account. In al die jaren, moesten wij slechts enkele weken een ademruimte in onze relatie inlassen, toen een defect een reis onder garantie naar een Nederlandse service center opdrong.

Of ik de 350D ga verkopen of houden… Je ne sais pas. Wat zou ik daar – inclusief kitlens, een koppel geheugenkaartjes en duopack batterijen – nog voor krijgen? Ik vrees er een beetje voor. Zo gaat dat nu eenmaal met technologie.

Plastic fantastic

De tweedehandsmarkt van fotografische afdankertjes heeft een nieuw element toevertrouwd aan mijn goede huisvaderschap… De Canon 50mm f1.8, ofte plastic fantastic zoals hij door mensen met meer achtergrond dan ik wordt betiteld.

Goed gevonden overigens van die mensen met meer achtergrond, want de lens is daadwerkelijk volledig uit plastic opgetrokken en geeft verbluffende kwaliteit voor de nog geen 100 euro die ze (nieuw) kost.

Zodra ik de kans heb er iets fatsoenlijks mee te doen, zult u het geweten hebben.

Rugzak

Ik ben zoekende. Niet naar een transcendente ervaring of het ultieme geluk, maar naar iets dat mij daar hopelijk enkele millimeters korter bij kan brengen: een praktische rugzak voor mijn fotomateriaal. Nu wring ik alles in mijn ooit zo hippe Kiplingrugzak van het eerste middelbaar en het komt erop neer dat alles daarin verticaal gestapeld staat. Niet praktisch, kan ik u verzekeren.

De meeste van de rugzakken die ik tot nu kruiste zijn evenwel aan de dure kant. Prijzen van 150 euro lijken mainstream, zonder daarom veel plaats te bieden.

Maar nu viel mijn spiedend oog op de Canon backpack 200EG. Veel plaats, stevig en voor zover ik de prijzen zie, kost die maar rond de 70 euro. Probleem: ik heb die nog alleen maar bij enkele webshops in Duitsland en Nederland gevonden. En om nu 20 tot 25 euro te betalen voor de repatriëring van een lege rugzak naar mijn godsvruchtige verblijfplaats…

Niet dus. Ik wil die hier kopen. In Leuven bij voorkeur. Voor ongeveer hetzelfde geld. In de Fnac heb ik al gekeken, maar niks gevonden. Daarom dit opsporingsbericht: heeft u ergens in onze schone provincie (en laat ons voor het gebruiksgemak Vlaams- en Waals-Brabant als een geheel beschouwen) dit voortreffelijke attribuut gezien? Dan mag u dat melden. Uw tips zijn welkom langs een medium naar keuze.

Ik zal een tevredener mens zijn als ik mijn nieuwe telg onder de kerstboom zou mogen verwelkomen.