Auteur: Jelle

Battery Bunny

Battery Bunny

Een grasveld, een tent, een podium op bierbakhoogte, een geluidsinstallatie die buiten verhouding is tot de feestoppervlakte, een deugdelijk bevoorrade tapinstallatie en frieten en hamburgers aan deflatoire prijzen. Ziedaar Ottenburg Kermis samengevat in enkele kernconcepten.

“Geniaal”, denkt u allicht luidop, en onder ons hoeft u zich daar geeneens voor te schamen.

Op de laatste dag van juli troffen wij daar op het podium Battery Bunny als opener. Een legendarische collectief dat buiten Ottenburg even bekend in de oren klinkt als het volkslied van Trinidad & Tobago. Het bloedzuivere Ottenburgse gezelschap springt dan ook karig om met publieke verschijningen buiten de dorpsgrenzen om zijn niet-commerciële status staande te houden. Een gelikte Myspace-pagina kan er dan weer wel net van af. U vindt er meezingers als “Sex is komplex” en “2 in the pink 1 in the stink”.

Wie de avond zelve terplekke was, kon Werchteriaanse taferelen aanschouwen qua medebrulwerk en adorerende gedragingen naar het podiumpersoneel. De 50 man sterke menigte deed aldus seismografische massadansen in vervulling gaan. Bevreemdend, tenzij men zich ooit uit Ottenburgse lenden bevrijdde.

Wat de muziekstijl betreft, mag men gerust gewag maken van een bepalende invloed met terugwerkende kracht op het jonge TC Matic. Kenners zouden in minder onwetende tijden ook parallellen trekken met ’t Hof van Commerce en de Jeugd van Tegenwoordig in hun beste momenten.

Maar alla, beelden zeggen zoveel meer.

De slideshow:

Het is allemaal geen toeval

Lieve mensen van peis ende vree, ’t is ne vieze wereld waarin wij leven.

Nee, echt. Een foute aangelegenheid waarin gevangenisontsnappingen, bankovervallen, geweldplegingen en seriële ontucht worden gemassahuwelijkt tot de partouse waartoe dit aardse tranendal is verworden…

En dat is allemaal de schuld van ̩̩n groep. E̩n welgedefinieerde en duidelijk te herkennen groep mensen die Рmen kan niet anders besluiten Рhet niet goed meent.

  • De groep die 90% van de moorden pleegt.
  • De groep die 90% van de inbraken pleegt.
  • De groep die 90% van de overvallen pleegt.
  • De groep die 90% van de verkeersagressie pleegt.
  • De groep die (bijna) alle verkrachtingen pleegt.
  • De groep die dan ook meer dan 90% van de gevangenisbevolking uitmaakt.

Kom, laten we onder ons hier de omerta breken en het beest een naam geven: de mannen in onze samenleving. Voorwaar een perfide geslachtssoort die aan de dronken bricolage van de schepper is ontsprongen.

Maar ho maar, zeg het niet te luid, want de politiek correcte goegemeente katapulteert zich op haar achterste poten. Zo van “ooh we mogen de sociale factoren niet vergeten.” Sorry, allemaal niet overtuigend genoeg. Geslacht, dát is de doorslaggevende variabele.

Johan Sanctorum probeert nog een andere piste in dit stuk: de allochtonenpiste. Het verhaal gaat dat de helft van de allochtonen crimineel gedrag zou vertonen en dat het dus in de allochtone genen zit, dan wel in de cultuur (neem me niet kwalijk, ik populariseer even). Ter bewijs voert hij aan dat het geen toeval is dat de recent ontsnapte gevangenen allemaal Mohammed of Youssef heten. (Allemaal?)

Natuurlijk is het allemaal geen toeval. Ha nee, ’t is de schuld van nonkel Testosteron, want dat is de enige conclusie waar krachtens de statistieken geen rek op zit. Of waaruit dacht u dat de door Sanctorum beschreven helft van de allochtone bevolking uit is opgetrokken? Mannen natuuurlijk!

Vrienden, de terreur van de angst heeft lang genoeg geregeerd. Wanneer wordt er paal ende perk gesteld aan de uitgezaaide kanker van het mandom? Of doet de polletiek en de overheid zoals gewoonlijk weer niks?

Dedoeme, GEEFT ONS WAPENS!

(Dit had ook een stuk kunnen worden over hoe een verband nog geen oorzakelijk verband is. Over hoeveel conclusies uiteindelijk op schijnverbanden blijken te berusten, etc etc. Maar dat allemaal zou als besluit hebben dat de werkelijkheid complex en genuanceerd is. En dat willen we toch niet?)