Heb ik gewoon mijn gazet niet goed gelezen, of is Jean-Marie Dedecker deze week op geen enkel moment prominent in de mediale schijnwerpers komen te staan? Als dat laatste waar is, ben ik geneigd mij ernstige zorgen te baren (van pure alteratie begin ik spontaan zeugma’s te gebruiken).
Echter, de week is nog niet helemaal voorbij en er rest ons nog een rijke televisieavond. Zo is er in Overleven een uitgebreide reportage over kanker… Als Jean-Marie daar maar geen hoofdrol in speelt!
In 1982 zag men daar tenminste nog de positieve kanten van in!
Omdat ik een verwend klein kind ben, heb ik mezelve weer een cadeau van 24 euro gedaan. Een nieuwe cooler (ventilator, zo je wil) voor de grafische kaart die het originele, bijzonder luidruchtige exemplaar vanaf heden zal vervangen. Dankzij deze gerichte investering draait mijn apparatuur hier quasi geruisloos.
Ik kan u nog meegeven dat het toch wel een volgehouden oefening in klooien was om dat ding op mijn grafische plank te krijgen. En die vadsige thermische pasta veroorzaakt hinderlijke jeuk aan de handen. Naar verluidt kan dat bij orale inname kankerverwekkend zijn, maar wat is dat tegenwoordig niet?
Ik ben toegekomen aan de laatste episode van mijn middelbareschoolsaga. En toegegeven, ik ben opgelucht dat deze calvarietocht weldra ten einde is. Maar de mens mag geen angst hebben om in de spiegel van het verleden te blikken, ook al confronteert hem dat met miserabele falingen van het niveau van Paul Marchals politieke carrière.
Wij herinneren ons nog de kerstexamens, waar men na enkele goedkope glazen witte wijn best enthousiast over kon zijn. Een schitterende uitgangspositie, een voorzet voor open goal die nog enkel moet binnengekopt worden in het doel van het allerlaatste semester. Lees verder Valse noten en uitstekende resultaten