Hou u vast. Ik ben al twee dagen op rij twee kilometer gaan lopen. De straat op en af. En dat zonder pijn te hebben in de knie. Het eerste goede nieuws van het gezondheidsfront in weken, met een nekverrekking en een hinderlijke aft als nieuwste feiten.
Woensdag bracht ik nog een bezoek aan de orthopedist voor een nieuw paar steunzolen ter correctie van mijn scheve voeten. De dokter in kwestie drukte haar verwondering uit over mijn misvormde draagvlakken met de woorden: “dat zijn inderdaad bijzonder uitgesproken platvoeten”.
Toen ik het onderwerp van mijn kniepijn aansneed, sloeg ze in een hogere versnelling. Ze wrong en trok net zo lang aan mijn been tot ik de vraag “doet dit pijn” positief moest beantwoorden. Daarop schreef ze kinesitherapie voor, om vervolgens te speculeren op een scheurende meniscus. “Als de kinesitherapie niet helpt, zullen we waarschijnlijk toch moeten ingrijpen.”
Ik heb zelfs niet gevraagd wat ze daarmee bedoelde.