Ik weet het, de boel wordt hier verwaarloosd en het gemor van het volk neemt oorverdovende proporties aan. Maar er zijn excuses in het spel. Er wordt hier namelijk aan nevenprojectjes gewerkt. Het betreft een website en in dit geval betekent dat veel thuiswerk. Dat heeft zo zijn voordelen, bijvoorbeeld tot ’s middags in pyjama werken zonder dat daar iemand op kan klagen.
Verder vind ik prullen aan websites eigenlijk maar kaka. En te denken dat ik daar ooit nog mijn job van wou maken. Klooien in css, layouts “slicen” in photoshop om vervolgens verstrikt te geraken in veel te complexe tabelstructuren, het was allemaal al een beetje lang geleden. Veel gesakker dus voor iets dat op zich niet revolutionair is, maar als het een geruststelling kan zijn: het komt allemaal wel goed.
Ook met het nemen van foto’s tijdens optredens verleg ik mijn grenzen niet. Toch heb ik dat afgelopen weekend weer gedaan. Met name op Nerorock, een kanjerfestival bij onze Hoeilaartse geburen. Ziedaar de eerste serie: Fried Bourbon.
