We hebben deze extra korte werkweek betrekkelijk ongunstig ingezet. Werkelijk, het was een dag waarin de ellende zich op logaritmische wijze cummuleerde en de bron daarvan was multicausaal.
Het begon allemaal deze morgen met de vaststelling dat ik in Bierbeek verwacht werd voor iets dat u niet aangaat. Nu had ik natuurlijk juist vandaag geen gps op zak. Dan maar op basis van vage mappy-aanwijzingen de weg aanvatten. Is er natuurlijk juist op een cruciaal punt een wegomleiding, waarvan de bewegwijzering blijkbaar nog in een prematuur stadium verkeerde. Om niet te zeggen dat ik nog al mijn weg kwijt was en derhalve overtollige kilometers op mijn actief heb geschreven.
Allemaal nog niet zo erg, denkt u dan. En inderdaad, dat valt allemaal best mee en het kan ieder van ons overkomen. Edoch, daar eindigt de miserie niet. Terug geland op mijn vaste werkstek, valt de elektriciteit uit, als gevolg van een brakke frietketel die ons van mini-loempia’s zou voorzien bij het middagmaal. Enfin, werk op de computer kwijt en gesukkel om de plon weer aan te krijgen.
Terug elektriciteit. Helaas, servers zijn niet opgestart. Even kijken, knopjes drukken en ziedaar: twee van de drie doen het al. Aber verdamnt, de mailserver wil niet mee. Ik ben geen IT’er en heb zeker na vandaag geen ambities in die richting, maar dergelijke miserie valt nu eenmaal onder mijn heterogene bevoegdheidspakket. Ik bespaar u verdere details, maar na enkele gerichte tirades ten aanzien van de verzamelde hardware, werkte alles weer als voorheen.
Allemaal niet zo erg, denkt u dan. En inderdaad, dat valt nog allemaal best mee en het kan ieder van ons overkomen. Edoch, daar eindigt de misererie niet. Na alle ellende denkt een mens de werkdag een half uurtje vroeger af te sluiten. Dat is echter buiten het openbare vervoer gerekend. Blijkbaar is die bus al vertrokken v??r zijn theoretische vertrekuur. Ofwel loopt mijn horloge ongelooflijk achter. Maar goed, allemaal niet zo erg, dat kan iedereen overkomen. Half uurtje wachten dan maar op de volgende.
Daar is hij al. Maar denkt u dat er plaats is op mijn geliefde transportmodus voor een hardwerkende, kneuterige belastingbetaler? Hoegenaamd niet en de oorzaak laat zich raden: joengelen. U zegt: jamaar, het is toch vakantie, dan moeten die joengelen toch de bus van en naar school niet nemen? Correct, maar blijkbaar kunnen ze het toch niet laten om het geld dat ze afgelopen weekend afhandig hebben gemaakt van goedgelovige bomma’s en bompa’s met onmiddellijke ingang te gaan spenderen, teneinde holle materi?le behoeften te bevredigen.
En dat zit dus allemaal weer op het spitsuur op mijn bus, dat maakt lawaai en zit ondertussen nog wat doelloos de mobiele telefoon open en toe klappen. Ik vind: als men ‘ s morgens de bus niet neemt, moet men daar ’s avonds ook geen plaats gaan innemen. Zoek een hobby voor tijdens de vakantie! Participeer desnoods in alle belspelletjes op VT4 en aanverwanten, maar hou u in stilte bezig! Hoog tijd dat er een samenscholingsverbod voor minderjarigen komt in onze steden. Waarde landgenoten, dit gaat over de vrijwaring van onze Westerse beschaving!
Maar ik ga u nu met rust laten, want het moet hier tenslotte plezant blijven.