De eerste geslaagde viral van het jaar is een feit. Ontsproten aan het humorologische lenden van papa pensioen. Inderdaad, de man met de smile als een zesvaksautostrade doet het weer. Op tv, in kranten, op facebook en op blogs wasemt het ongewone Senaatintermezzo van Michel ‘papa’ Daerden nog na.
Ongewoon, omdat de schaarse aanwezigen uitblonken in alertheid. Ongewoon ook, omdat het sinds het migrantenstemrecht geleden is dat de Senaat nog zo breed in de media kwam.
TerZake zond de tussenkomst van de minister zelfs integraal uit. Nochtans is het zeldzaam dat een beleidsmaker in dit programma nog maar voorbij de intentieverklaring tot het opbouwen van een redenering geraakt.
En toch weergalmt vooral verontwaardiging in de mediagrot. Pas tout le monde aime papa. Gebrek aan respect voor de instellingen! Zo zat als een struisvogel op wieltjes!
Ik weet het zo niet. Zou al die aandacht er geweest zijn indien hij – zoals de meeste ministers – het antwoord op deze parlementaire vraag machinaal van het blad had afgekolfd?
Tarara.
De commentatoren mogen dus iets zuiniger zijn met hun reprimandes en hun grote verontwaardiging. Want zonder de dramaturgische toonzetting van de minister, hadden zij geen aandacht geschonken aan de stand van zaken in het pensioendebat en hadden ze andermaal over de Senaat geen lettergreep gerept. Laat staan dat de jeugd kennis had genomen van de begrippen “groenboek” en “witboek”.
De minister maakt tevens aanspraak op felicitaties voor zijn verdienstelijke Nederlandstalige tongval. Het is hem daarbij vergeven dat hij her en der rustpunten inlast om breeduit na te smekken op de kleffe woordenbrei die zijn medewerker klaarstoofde naar de smaak van het halfrond.
Maar ja. Spreekt een Franstalige eens een glunderende mond Nederlands, dan wordt hij meteen van openbare dronkenschap beticht. Als dat laatste waar is, is dat overigens een hoopgevende zaak voor de tweetaligheid in ons land (en voor de beurskoers van AB Inbev).
Enfin. Als Michel Daerden nu eens voor het Europees Parlement zou klaarspelen wat hij op enkele uren tijd voor de Senaat realiseerde in termen van media exposure, hij zou de democratie geen kleine dienst bewijzen.