Ik hoeft niet uit te leggen
wat woorden
toch nooit kunnen zeggen
Ik hoeft niet stil te staan
bij dingen
die toch nooit vergaan
Maar wat niet moet
kan nog altijd mogen
Vandaar mijn overmoed
opdat gij mij zult gedogen
Dus vraag ik: laat mij leven
laat mij zijn
Ik wil u alles geven
een leven zonder pijn
Gij zijt als edel ijzer,
een dartele varaan
De bladwijzer
in mijn korte levensverhaal
Gij zweeft met strakke lijnen
over ’t leven zijn ravijnen
Hopend dat gij ooit blijft hangen
in de vangrail van mijn verlangen
Nu wil ‘k uw antwoord kennen
Op de vraag die ‘k niet durf stellen
Dus laat mij hier niet langer staan
En maak het keihard aan.