Maters aan de alma mater

(24/01/08) Dag 9 in Indonesië (2)

Solo University

Na de passage langs de straatkiosk, worden we verwacht op de universiteit van Solo. We hebben er een afspraak met een professor van de landbouwfaculteit en zijn staff. Sinds enkele jaren maken duurzame landbouwtechnieken (LEISA – Low External Input Sustainable Agriculture) hier integraal deel uit van het curriculum van de landbouwdeskundigen in spe.

Het initiatief kwam er na overleg tussen universiteit, overheid, spelers uit de private sector en enkele ngo’s, waaronder LSKBB. Aan de landbouwfaculteit wordt er nu ingezet op onderzoek naar organische bestrijdingsmiddelen en fertilizers. Vindingen die doorgaans direct bruikbaar zijn, ook voor boeren zonder notering op de beurs.

Zoals te zien op de foto, is de universiteit van Solo bijhoorlijk vrouwelijk van aanblik. Bleek dat enkele onder hen thuis nog een huwbare dochter achter de hand hielden, voor wie een een jong gediplomeerd manmens een geschikte partij kon zijn. Indonesië, een land vol mogelijkheden, onthoud ik.

Vandaag is rood

(24/01/08) Dag 9 in Indonesië (1)

Street kiosk in Solo

Laatste dag op Java. De zon straalt weer bij het ontwaken, de vogels fluiten in de bomen en de mobiletten dreunen door de straten. Wij bollen weer naar het centrum van Solo. Langs een van de drukkere plaatsen (al vind ik hier de meeste plaatsen druk) opende Vredeseilanden daar met de partnerorganisatie LSKBB en de lokale overheid een kiosk.

De brave burger kan daar producten kopen van landbouw uit de streek. Dat deed bijvoorbeeld deze mevrouw met de felste lippenstift van de oostelijke hemisfeer.

Street kiosk in Solo

Ook hier duikt trouwens de rijst van onze vrienden uit Boyolali op. Verder zitten er producten in het aanbod uit een soort sociale tewerkstelling. LSKBB heeft in Solo nog een programma lopen om stedelijke armoede te bestrijden via werkplaatsen waar mensen een opleiding krijgen.

Street kiosk in Solo

Maar in de eerste plaats is deze plaats een informatiepunt om consumenten te informeren. Waarom duurzame landbouwtechnieken met zo min mogelijk chemicaliën mede een oplossing zijn voor de milieuproblemen waarmee ze ook op Java te kampen hebben en waar die producten te verkrijgen zijn.

Er was een tijd dat we dat volksverheffing noemden, dus laten we dat belegen begrip nog maar eens uit de kast halen.