Op 27 mei loop ik weer de 20km door Brussel. Voor Vredeseilanden overwin ik ieder jaar mijn ongemak voor mensenmassa’s. Weldra kunt u als particulier dit waagstuk aanmoedigen met fiscaal aftrekbare eurossen. Maar eerst wil ik een poging doen tot het binnenhalen van een bedrijfssponsor.
Dat leest u goed. Ik daal een nieuwe trede af. Roep “commercie” en mijn broek ligt aan de enkels.
Daarom gooi ik de vraag even in de groep. Bent u een klepper uit het wezen van het kleine, middelgrote of multinationale bedrijfsleven? Dan bied ik u de achterkant van mijn shirt aan om uw logo of boodschap per veiligheidsspeld te vulgariseren.
Zij die het hier al enkele jaren volgen, kennen inmiddels de puissante return van dergelijke exposure: een campagnefimpje dat alle snaren van de menselijke emotie aanslaat, gloeiende buzz op social networks allerhande, massaspektakels op Noord-Koreaanse leest… en daarbovenop dus de achterkant van mijn shirt.
Niet slecht gezien, dat weet u goed genoeg. Ik zal tijdens de race tenslotte vele lopers achter mij laten. In het slechtste geval, zijg ik driehonderd meter voor de finish neer en nemen de inhalers een tweede maal kennis van uw advertentie.
Op mijn medewerking kunt u rekenen. Nu is het aan u, waarde entrepreneur. Doe eens een voorstel. Hoeveel is het u waard? Ik dacht aan 200 euro. Teveel? Te weinig?