Vorige week speelde een afzwaaiend duo van het lokale acteursclubje Theater Teja “Een goede nacht”. Dat is een stuk van Marsha Norman, maar ik ga verder niet doen of mij dat iets zegt. Ik begreep de plot, en dat is bij kunstbeleving in mijn geval geen evidentie.
Het decor werd gevormd door een kale hangar en wat gedateerd meubilair, met als voornaamste verlichting een cirkelvormige TL-buis. Tijdens de generale repetitie was ik fotograaf van dienst en mocht ik zodus de lichtomstandigheden te lijf gaan. Voor de ingewijden: ISO 1600 en de sluitertijd op 1/30 Ã 1/40. Niet simpel voor iemand met de chronische bibber.
