In Veto 20 stond een interview te lezen met theatermaker Jan Geers, die in het kader van Tijdelijk Autonome Zone (TAZ) in het STUK een voorstelling gaf. U kent hem wellicht niet en daarmee bent u niet de enige. Feit is wel dat ik foto’s van die mens heb gemaakt tijdens het interview. Zo kunt u op de naam meteen een gezicht plakken, wat de zaak toch enigszins memoriseerbaar maakt, niet?
Over de inhoudelijke kant van de zaak kan ik helaas niet zo heel erg veel kwijt. Kunstenaars hebben in mijn ogen nogal de neiging om te verzanden in vergezochte symbolieken en van de pot gerukte metaforen. Gelukkig heeft een fotograaf in dat geval het recht om zich feestelijk van de domme te houden.
Maar verder natuurlijk geen vooroordelen tegen die mensen. Iedereen moet zijn brood verdienen en de cultuursubsidies moeten toch ook besteed worden…
Misschien kan je wel iets meer respect hebben voor diegene die je fotografeert. Je sluit af met geen vooroordelen tegen “die” mensen maar mag ik jou er attent op maken dat jij tot diezelfde mensen behoort. De foto’s van de twee konijnen zijn in ieder geval niets beter dan een vergezochte symboliek en van de pot gerukte metafoor. Misschien eens een portret van jouzelf nemen en dat goed bestuderen vooraleer je de ander verticaal beoordeelt. Hij, Jan Geers, is in ieder geval al veel langer aan het werk dan jou en aan de foto’s op jouw site te zien is zijn werk stukken beter dan dat van jou.
Allemaal waar.
Maar beschouw het als zelfkritiek. Ik verstond er gewoon weer niks van. Domme ik.