Meer dan een week heeft die miserie geduurd. Meer dan een week kreeg ik zo goed als geen foto’s naar flickr. Het bleek dus een Belgacom-probleem te zijn, en tot nader order moet mijn internetvoorziener dat netwerk bezigen. Maar de problemen lijken nu weer van de baan, dus we gaan onze ph-waarden daar niet verder door laten opdrijven.
Foto’s dus. Red Zebra tijdens Nerorock in Hoeilaart. Het groepgeworden bewijs dat de pubertijd de midlifecrisis en – wie weet – de derde leeftijd kan overspannen.
Was ik toch wel bijna uit het oog verloren dat er nog foto’s van Nerorock staan te pruttelen op mijn tollende schijfje…
Het moet zo ergens midden september geweest zijn en we mogen het nog zeggen: dat waren de tijden. De graanschuren waren vol, vette communautaire vissen verstrikten zich in de geloste netten, wachtend om gehesen te worden en goede huisvaders pronkten met hunne Fortisaandelen.
Ter zake nu. De eerste tussenstop van drie Nerorockhaltes: Sébi Lee & the Flatfoot Monkey. Een festijn voor al wie een zwak heeft voor te lange groepsnamen. Musicaal was dat ook best te verdragen. Hun klanken wisten bij wijle zelfs de duffe tent te purgeren van de walmen van morsige feestvierders.
Vorige week speelde een afzwaaiend duo van het lokale acteursclubje Theater Teja “Een goede nacht”. Dat is een stuk van Marsha Norman, maar ik ga verder niet doen of mij dat iets zegt. Ik begreep de plot, en dat is bij kunstbeleving in mijn geval geen evidentie.
Het decor werd gevormd door een kale hangar en wat gedateerd meubilair, met als voornaamste verlichting een cirkelvormige TL-buis. Tijdens de generale repetitie was ik fotograaf van dienst en mocht ik zodus de lichtomstandigheden te lijf gaan. Voor de ingewijden: ISO 1600 en de sluitertijd op 1/30 Ã 1/40. Niet simpel voor iemand met de chronische bibber.
