De Sint en de honger in de wereld

Tot ieders vertier: een fotootje van de Sint die dit weekend per helikopter landde in Tervuren voor een optocht in het gezelschap van zijn zwarte knokbrigade. Halee zo plezant. Blijke kindergezichtjes, kleffe Sinterklaasmuzak uit de speakers en lekkers voor iedereen. Een volledig album vindt u in het bijhorende artikel op zonien.be.

Meer goesting tot schrijven is er momenteel niet. Ik doe dat al genoeg. Bijvoorbeeld om dit opinieartikel rond GGO’s en biotechnologie te produceren. Hopelijk één van dees op een opiniebladzijde van een gazet. Maar ik kan niks garanderen. Want Betina Geysen mag niet naar het Groot Dictee der Nederlandse taal. En of ons eten, onze landbouw of een miljard hongerlijers belangrijker zijn dan dat hete hangijzer, durf ik nog zo niet te zeggen.

Ik ben het trouwens allemaal beu. En dan heb ik in het bijzonder over de winter. Letterlijk moe word ik daarvan. Is er nog geen partij die pleit voor de invoering van de winterslaap? Komen we gelijk pijnloos de recessie door.

Jef Demedts

Jef Demedts

Op de eerste dag van deze bijna voorbije maand, trok ik in companie naar de Gentse binnenstad. Een interview met de acteur Jef Demedts stond op het programma voor het boekske Buurten, bedoeld voor de Nederlandssprekende en -begrijpende inwoners van Sint-Genesius-Rode (hier de bladzijde in PDF).

Omdat de vooropgestelde plaats van afspraak om feestdagredenen niet toegankelijk was, trokken wij naar een naburig etablissement: de Springles. Een voltreffer. De naam van de tapperij staat dan ook in trotse, bolle, overlopende fluo-letters op de vitrineruit gekleefd. Wordart van Microsoft is er stijlvol bij.

Binnen had reeds menige stamgast zijn onderkant aan de vaste zitplaats gehecht. De vroege voormiddag verhinderde ook niet dat enkele aanwezigen zich reeds in benevelde toestand bevonden. In een zeldzaam moment van helderheid, herkenden twee onder hen toch de befaamde acteur. Wellicht nog uit zijn rol van Fabian van Falada. Jeugdsentiment werkt over de promilles heen.

Als antwoord op een onverwachtse vraag, mocht Jef bij het buitengaan zijn handtekening nog plaatsen op de buik van een plotse fan. Dat verliep moeizaam, omdat het heerschap neiging had om achterwaarts te kantelen bij het minste contact met de balpen.

Ziedaar dus de setting van het gesprek en hieronder enkele foto’s.

(update: natuurlijk kunt u ook naar de voorstelling in GC de Boesdaalhoeve gaan kijken)

Jef Demedts

Jef Demedts

Jef Demedts

Jef Demedts

Jef Demedts

Jef Demedts

Jef Demedts

En het loopt nog ook

Finn zit

Omdat het fameus koddig is om zien, nu ook de officiële aankondiging met beeld: het nichtje loopt sinds enkele weken.

We zouden ons vrolijk kunnen maken over de geringe rechtlijnigheid van de banen die ze door de woonkamer trekt, maar het gebeurt wel degelijk op twee benen en zonder verdere steun.

Finn stapt

En op bovenstaande foto is de pinguin aan bakboord duidelijk de verantwoordelijke factor voor het overhellen.