Echt te weinig

Om nog maar eens terug te komen op dat vierde middelbaar. Ondertussen zaten we met onze vertelling in het tweede trimester. Ongemene zaken vallen er tot dusver niet te rapporteren. Wat mij wel te binnen schiet van die periode, is dat we rond die tijd breedband internet in huis haalden. Ja dadde! Een kleine mijlpaal in een jong mensenleven. Gedaan met de kermende inbelgeluiden van de analoge modem en gedaan met dat het reikhalzend uitkijken naar 3 MB downloads die aan 4kb/s binnenstromen om dan bij 98% af te springen.

Maar goed, school dus. Laat ons die maand februari gewoon overslaan, dat rapport was ronduit voortreffelijk. De titularis houdt het bij een milde vermaning om te wijzen op de belangrijkheid van zijn eigen vak.

Lees verder Echt te weinig

Herpakken en wegwezen

In vorige episodes van mijn middelbare schoolsaga dat het derde middelbaar voor bepaalde vakken kantje-boortje was. Maar het happy end sterkte mij in de overtuiging dat het concept “dagelijks werk” met zijn talrijke toetsen en huistaken als directe uitlopers, niet meer is dan een middel voor leraars om de schijn hoog te houden dat ze toch wel een zwaar beroep hebben, dat nog veel werk na de uren vraagt. Op het eindrapport scheelt die handel hoogstens een paar luttele percentjes.

Het vierde middelbaar was in zijn globaliteit nog geen slecht jaar. Ja, zelfs de leraars waren in meerderheid aangename tot fijne mensen te noemen. Mensen voor wie het leven meer is dan Prozac en Temesta. Het is echter ijdele hoop om te vermoeden dat deze constructieve omgeving een dito effect zou sorteren op de maandelijkse rapporten. In september dook het wiskunde-spook alweer de kop op. 10/20 zou genoeg zijn, 9 is dat niet. De klastitularis laat zich dan ook niet tot creativiteit verleiden bij het afscheiden van zijn commentaar:

Lees verder Herpakken en wegwezen

Uiteenlopende vooruitgang

Van het vorige schrijven, herinneren we ons de algemene paniek over de cijfers voor aardrijkskunde en geschiedenis. Deze negatieve tendensen dienen evenwel gekaderd te worden in de ruimere sociaal-culturele context van die tijd.

We schrijven het jaar 1999, met de dioxinecrisis die staat te gebeuren. Dat het tijden van psychose en mentale ontwrichting waren, uitte zich ook in de klederdracht. Zo was het plots weer legitiem om olifantenpijpen en plateaushoes aan te doen, en dit over alle sociale klassen en seksen heen. Dat dit een wanstantelijk spektakel was, daar moet ik u niet van overtuigen.

Temidden van dat ongunstige klimaat moest ik dus hopeloos geacht oplapwerk verrichten. De crisis uitzweten, leek mij de te volgen weg. Reculer pour mieux sauter, weet u wel. Dat hielp voor aardrijkskunde, waarvoor op het februarirapport al een 11/20 prijkte. Al gebiedt de eerlijkheid ons te zeggen dat er na Kerstmis een vervangleraar was aangetreden die haalbaardere eisen voorop stelde. Voor geschiedenis (8/20) en wiskunde (8/20) mocht het daarentegen eenstemeer niet baten. De commentaarsectie bevatte derhalve een hoog déjà-vu gehalte:

Lees verder Uiteenlopende vooruitgang

Zware onvoldoendes, regelmatige inzet

Het derde middelbaar betekende een grote stap in het leven van vele van mijn leeftijdsgenoten. Ontluikende puberteitskrampen, voortgestuwd door onstabiele hormonenconstellaties, leidden tot vreemdsoortige gedragingen allerhande. Dat gaat dan van het hyperventilerend consumeren van de eerste sigaret, tot het consequent willen in discussie treden over pietluttigheden, daarbij niet gehinderd door enige kennis van zaken.

Deze maniakale drang tot agitatie heeft mij nooit gelegen. Dat oeverloze, zinledige over en weer gepruttel met leerkrachten hinderde de rechtgeaarde strijd tegen het inherent slechte schoolsysteem. Zo kwam het dus dat ik – vergeleken met voorafgaande jaren – een eerder gematigd figuur was in het klassysteem, enkele nota’s in de agenda buiten beschouwing gelaten.

Temidden van deze setting, begon ik dus aan 3 Economie-Wiskunde. En om deze twee bestandsdelen te benadrukken, haalde ik op het eerste rapport al meteen respectievelijk een 10/20 en een 8/20 voor deze hoofdvakken. Dat laatste cijfer inspireerde de verder vriendelijke klastitularis tot volgende analyse:

Lees verder Zware onvoldoendes, regelmatige inzet