De beuzelarijen van Debels (5)

Debels gaat al wat minder hels

Weerom excuses voor de woordspeling, maar het weze duidelijk dat ik in deze niet begonnen ben.

Thierry Debels bazelt in de maandagkranten verder over zijn schandaal en brengt nieuwe, onthutsende zaken in het spel.

Waarom hij de ngo niet zelf heeft gecontacteerd? “Ik heb dat wel gedaan, alleen niet de officiële woordvoerders. Ik heb niet enkel die ex-medewerkers gesproken, maar ook mensen die er nog werken.” (GVA, HBLV)

Dat is nieuw, Thierry, en het wordt misschien toch tijd dat je het eens uitmaakt voor jezelf: is je boek nu op twee bronnen gebaseerd of zijn er nog anderen in het spel? Gisteren en eergisteren waren het er nog twee. Nu sprak je plots nog met mensen “die er nog werken”. Tjonge, tjonge, Thierry, daar geef je me wel even de piepers! Dat betekent dat we met een mol zitten in de organisatie! Laat je iets weten als je bronnenbestand achteraf plots nog bijgroeit? Of leg je hier al de basis voor een spannende sequel?

“Kijk, het is niet de bedoeling om met mijn boek de geldinzameling van de ngo’s te schaden. Het is mij te doen om de polemiek aan te zwengelen. De vraag is of men de waarheid wil kennen of niet.” (GVA, HBLV)

Thierry, jij ouwe goeierd! De polemiek aanzwengelen… natuurlijk! Als het daar om te doen is, dan mag men met grote stelligheid verkeerde cijfers uitbraken. Dan mag men een organisatie een maffia noemen, ze van fraude beschuldigen en moet men zijn bronnen niet verifiëren. Als het maar ter algehele bevordering van de polemiek is.

De vraag is hier niet of men de waarheid wil kennen of niet, Thierry, want die was in jouw geval slechts een telefoontje verwijderd. De vraag was hier of die waarheid wel boeken en gazetten zou doen verkopen.

Ook de uitgever komt nog in het spel terecht. Je weet wel, de creatieve ziel die de ondertitel bedacht waarin een organisatie genoemd werd die verder niet in het boek voorkomt. Oeps!

Op de vraag waarom hij het boek wel uitgeeft, terwijl een andere uitgeverij een paar weken daarvoor bedankte voor de eer, antwoordt Kristof Lamberigts: ‘We zijn niet over één nacht ijs gegaan. We zijn er uiteindelijk om twee redenen voor gegaan. De auteur heeft als economisch wetenschapper toch enig aanzien. Zijn boeken met beleggingsadvies zijn overal positief onthaald. (HNB)

Cho, ik geloof graag dat je niet over één nacht ijs bent gegaan, Kristof. Als je al Nobelprijswaardige werken als de biografie van Jean-Marie Pfaff in je assortiment hebt, denk je wel twee keer na over een lichtvoetigheid meer of minder in je portefeuille.

Maar niet geaarzeld, als je de hoge titel van “docent”, “lector”, “adviseur” of “medewerker” voor je naam hebt staan, kun je bij Borgerhoff-Lamberigts terecht met je opstellen. Al moet het hen toch ook al opgevallen zijn dat een wetenschapper zich achteraan in zijn boek doorgaans op meer dan twee dubieuze bronnen en een paar krantenknipsels baseert.

Vervolgens hebben wij het manuscript aan twee onafhankelijke bronnen voorgelegd: een medewerker van een belangrijke ngo en een minister van Staat die wij niet bij naam willen noemen. Beide bronnen hebben ons gezegd dat sommige cijfers misschien overdreven kunnen zijn, maar dat de algemene teneur van het boek juist is en dat de problematiek correct is aangekaart. (HNB)

Welke problematiek wordt er nu eigenlijk precies aangekaart in het boek? Want enkele hoofdstukken na dat van Vredeseilanden gaat het al over “Liefdadigheid en terrorisme” en het valt maar te hopen dat Vredeseilanden of 11.11.11 daar niks mee te maken hebben. Maar je weet maar nooit dat er ergens een (ex-)medewerker opstaat die de gewapende Jihad predikt. En dan kunnen we nog een bibliotheek volkrabbelen met ontboezemingen van onder de bommengordel.

Wat die minister van staat betreft (die naar goede traditie ook anoniem moet blijven), waag ik toch een gokje op Willy Claes. Die citeert Thierry namelijk wel bij naam (een hele verademing, want die anonieme opeenstapelingen, dat leest na verloop van tijd lastig). Claes zal zijn stuk (uit een lezing) over dat terrorisme misschien nagelezen hebben en er zijn zegen over gegeven hebben. Ik kan er natuurlijk naast zitten, maar een verkeerde veronderstelling meer of minder, maakt volgens de Debelsiaanse werkwijze toch niet uit. Dus doen we maar.

‘Wij kunnen nu echter geen rekening houden met de mogelijkheid dat het boek ooit verboden zou worden. Wij hebben overigens nog niemand van Vredeseilanden aan de lijn gehad met klachten.’

Lieve Kristof, ergens besef je denk ik zelf wel dat dit de omgekeerde wereld is.

Bon, hopelijk is dit het laatste wat ik erover moet schrijven. Dan kan ik nu verder zilverpapier gaan inzamelen voor de zwartjes in de derde wereld. Want daar komt economische groei van. Een gewisse ex-lector economie, annex onderzoeksjournalist zal u dat bevestigen!

Een gedachte over “De beuzelarijen van Debels (5)”

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.